Εγκύκλιος του Σεβ. Μητροπολίτη κ.κ. Χρυσοστόμου Γ' διά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὁλόκληρο τό γένος τῶν Χριστιανῶν, τιμᾶ σήμερα, ὑμνεῖ καί μεγαλύνει. Ἑορτάζουμε τήν κυριότερη Θεομητορική ἑορτή, τήν Ἁγία Κοίμηση καί Μετάστασι στούς οὐρανούς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Καί νοερῶς ἐρχόμεθα στό χωρίο Γεθσημανῆ καί ἐκεῖ βλέπουμε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους νά κηδεύουν μέ ἱερό δέος, σεμνοπρεπῶς καί θεαρέστως τό σῶμα τῆς Θεοτόκου.

Ἀλλά ἀκοῦμε στό Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς μία ὑπέροχη φράση: «Ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε». Δηλαδή, ἡ Παναγία μας, ἐνῶ ἐκοιμήθη καί μετέστη στούς οὐρανούς, ὡς Βασίλισσα εἰς τά ἄνω βασίλεια καί παρέστη ἐκ δεξιῶν τοῦ Υἱοῦ της, «ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη», ἐκείνη, δέν ἔπαυσε νά ἐνδιαφέρεται γιά μᾶς, νά δέχεται τίς προσευχές μας, νά μεσιτεύει στόν Κύριον γιά κάθε μία ψυχή. Λαμβάνει τίς δεήσεις καί ἱκεσίες μας καί τίς ἀναβιβάζει, ὡς ἡ καλή Μεσίτρια τοῦ κόσμου στό θρόνο τοῦ Υἱοῦ Της. Γνωρίζει ἀπό πόνο καί θλίψη καί ἔτσι δέχεται κάθε προσευχή τῆς καταπονουμένης καί θλιμμένης ψυχῆς. Εἶναι ἄλλωστε ἡ μητέρα ὅλου τοῦ κόσμου, ὡς Μητέρα τοῦ Χριστοῦ μας καί ἔπειτα ὡς «ἡ τῶν ἁγίων ἁγιωτέρα καί ἱερῶν ἱερωτέρα καί ὁσίων ὁσιωτέρα», γνωρίζουμε ἀπό τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅτι ἔχει μεγάλη ἰσχύ, ἡ «δέησις μητρός πρός εὐμένειαν Δεσπότου». Γι' αὐτό καί σᾶς παροτρύνω μή παύσετε καθ' ὅλην τήν διάρκεια τοῦ ἔτους, σ' ὅλη σας τήν παροῦσα ζωή νά προσεύχεσθε πρός τήν Παναγία, νά λέτε τήν τόσο ὑπέροχη Παράκληση, νά ἀνάβετε τό καντήλι μπροστά στό εἰκόνισμά της, νά τήν τιμᾶτε καί νά τήν προσκυνᾶτε.

Ἰδιαίτερα τό εἰκόνισμα τῆς Παναγίας μας τό αἰσθανόμεθα πόσο καταγλυκαίνει τίς ψυχές μας καί μάλιστα στήν τόσο τεχνοκρατούμενη, σκληρή καί μέ γεμάτη δοκιμασίες ἐποχή μας!

Εἰλικρινά, τό πρόσωπο τῆς Παναγίας ἁπλώνει φῶς καί χάρι. Ἡ ἀγκαλιά της γίνεται θρόνος γιά ὅλους μας, μικρούς καί μεγάλους. Τά χέρια της εἶναι ὁδηγητικά πρός τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ἡ καρδιά της εἶναι ἕνα θυμιατήρι διακονίας. Τά χείλη της, εἶναι ἐκεῖνα τῆς ὑπακοῆς στό θεῖο θέλημα. Ἡ φωνή της ὅλη ἱκεσία, ὡς Πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν. Τό βλέμμα της ἅγιο, παρήγορο, γεμᾶτο ὑπομονή καί βεβαία ἐλπίδα. Οἱ ὀφθαλμοί της δακρυσμένοι γιά τίς ἁμαρτίες μας. Ἀλλά ἀκούγεται: Ὑπεραγία Θεοτόκε, «Τόν κόσμον οὐ κατέλιπες».

Γι’ αὐτό, πραγματικά, «ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν». Αὐτή ἀξιώθηκε μέ τίς ἀρετές της νά εἶναι: «Τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ».

Εὔχομαι, λοιπόν, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ Παναγία μάνα μας, νά εἶναι σκέπη καί βοήθεια, εὐλογία καί προστασία καί παντοτινός ὁδηγός μας στή σωτηρία καί τῆς δικῆς μας ψυχῆς.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Μετά πολλῶν πατρικῶν εὐχῶν



Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’