Με θρησκευτική μεγαλοπρέπεια, πάνδημη συμμετοχή και εκκλησιαστική κατάνυξη η Σπάρτη εόρτασε τη μνήμη του Πολιούχου της, Οσίου Νίκωνος του ”Μετανοείτε’’.
Την κυριώνυμη ημέρα της εορτής, στον πανηγυρίσαντα περικαλλή Ιερό Ναό, τελέσθηκε αρχικά ο Όρθρος προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεωργίου, ενώ ακολούθησε η αμφιοφορία του σύμφωνα με το βυζαντινό τυπικό. Τους άρτους ευλόγησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος. Στην Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία που ακολούθησε συμμετείχαν επίσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φωκίδος κ. Θεόκτιστος, ο σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Ευστάθιος, ο οποίος και προέστη, και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Λακεδαιμονίας κ. Θεόφιλος, Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Λόγο πνευματικής οικοδομής εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, ο οποίος αρχικά, εκ μέρους των Μητροπολιτών που συμμετείχαν στην πανήγυρη, ευχαρίστησε θερμά για την τιμητική πρόσκληση, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας. Στη συνέχεια, απευθυνόμενος στους πιστούς, που είχαν κατακλύσει το Ναό και τον περιβάλλοντα χώρο, μίλησε για τον τιμώμενο Άγιο Νίκωνα, τον οποίο ευλαβείται ιδιαίτερα, καθώς στην Ιερά Μονή του Οσίου Λουκά, την οποία διακόνησε ως μοναχός και Ηγούμενος, δεσπόζει εντός του Καθολικού της η μορφή του Οσίου. Ο Μητροπολίτης Θηβών, αφού επισήμανε ότι ο Όσιος Νίκων, μαζί με τους Οσίους Χριστόδουλο, Μελέτιο και Λουκά, αποτέλεσαν την τετράδα που αναμόρφωσε τον μοναχικό βίο τα μεσοβυζαντινά χρόνια, αναφέρθηκε στον θαυμαστό του βίο. Ακολούθως, επικέντρωσε στην μετάνοια, που προέρχεται από τις λέξεις ‘’μετά’’ και ‘’νους’’, και σημαίνει την μεταστροφή του φρονήματος και την επιστροφή σε θεμελιακές αξίες. Ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος υπογράμμισε ότι οι χριστιανοί της σύγχρονης εποχής πρέπει να πάψουν να βλέπουν τον κόσμο από την οπτική γωνία της αμαρτίας, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η αληθινή μετάνοια αποτελεί εσωτερικό σεισμό και υπαρξιακή αναδιάρθρωση του κατακερματισμένου ανθρώπινου Είναι. Ολοκληρώνοντας, κάλεσε τους πιστούς να ξεπεράσουν, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, την κόλαση που φτιάχνουν για τους εαυτούς τους, ώστε να πορευτούν στον δρόμο της αρετής, που οδηγεί στην Επουράνια Βασιλεία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου